Power help

មានមនុស្សច្រើនណាស់ ជាពិសេសមនុស្សវ័យកណ្តាល ដែលតែងតែនាំគ្នានិយាយថាខ្លួនឯង ឯកោ តែតោល គ្មានគោលដៅច្បាស់លាស់ គ្មានអ្នកយល់ចិត្ត គ្មានអ្នកលួងលោម គ្មានអ្នកផ្ដល់កម្លាំងចិត្ត គ្មានអ្នកនៅជិត គ្មាន... ។ រហូតដល់ពួកគេមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងកំពុងឈានដល់ការនៅម្នាក់ឯង  គ្មានសូម្បីតែកម្លាំងចិត្តដើរទៅរកគោលដៅបន្តទៀត ដល់ពេលមួយនោះហើយពួកគេក៏ចាប់ផ្ដើមគិតអ្វីមួយដែលឆ្កួតៗឡប់ៗដូចជា ចង់សម្លាប់ខ្លួន ចង់ធ្វើអ្វីមួយដែលប្លែកៗដើម្បឲ្យមានមនុស្សមកយកចិត្តទុកដាក់លើគេ ដែលធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីឲ្យអ្នកដទៃមើលមកពួកគេ គឺគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ តែទង្វើអស់ទាំងនោះវាមិនបានដូចអ្វីដែលពួកគេគិតបន្តិចសោះឡើយ គឺមានតែភាពយ៉ាប់ៗ ភាពដែលលំបាកដល់ខ្លួនឯង ប៉ុណ្ណឹងមិនគ្រប់ទេតែត្រូវធ្លាក់បន្ទុកទៅឲ្យគ្រួសារមកពិបាកជាមួយថែមទៀត ហើយចង់សួរថា ប្រសិនបើប្រទេសមួយពោរពេញទៅដោយយុវជនដែលមានតែការបាក់ទឹកចិត្ត មានតែយុវជនដែលទន់ជ្រាយ សួរថាតើបានអ្នកណាមកមើលថែរក្សារទឹកដឺមួយនេះបន្ត បើម្នាក់ៗគិតតែពីរឿងឆ្កួតៗអត់ប្រយោជន៍។ ប្រសិនបើយើងមានអារម្មណ៍ថានឿយហត់ យើងអាចឈប់សម្រាកបន្តិចសិន ហើយពេលឈប់នោះយើងគួរតែគិតថាអ្វី ដែលយើងនិងបន្តទៅមុខទៀត តើជាការបាក់ទឹកចិត្តឬក៏ត្រូវតស៊ូរឹងមាំ? យើងសម្រេចចិត្តទៅព្រ...

កាលពីពេលថ្មីៗនេះ ខណៈពេលធ្វើដំណើរទៅអាហ្វ្រុិកខ្ញុំបានឈាងចូលទៅប័ណ្ណាគារមួយនៅ ចូហាន់នេស្បឺក ហើយចាប់សៀវភៅស្ដីអំពី Leading like Madiba: Leadership Lessons from Nelson Mandela ជាសៀវភៅនិពន្ឋដោយ ម៉ាទីន ខាលុងឃូ-បាន់ដា។ខ្ញុំអានលើយន្តហោះពីអាហ្វ្រុិកទៅកេនយ៉ា។សៀវភៅនេះពោរពេញដោយរឿងរ៉ាវដែលមនុស្សបានឃើញយ៉ាងប្រត្យក្សថា នេលសាន់ ម៉ាន់ដេឡា ជាអ្នកដឹងនាំរបស់ពួកគេបានផ្ដល់ភាពសំខាន់ដល់អ្នកដទៃជាច្រើន និងធ្វើឲ្យមនុស្សទាំងនោះមានអារម្មណ៍យ៉ាងល្អ។ រឿងដែលខ្ញុំចូលចិត្តមួយ គឺរឿងរបស់ ភីទ័រ ជាអ្នកធុរៈកិច្ចដ៏ជោគជ័យម្នាក់ដែលលោកប្រធានាធិបតេយ្យបានអញ្ជើញមកទទួលទានអាហារពេលព្រឹកនៅផ្ទះរបស់លោក។ នៅថ្ងៃណាត់ជួប ភីទ័រ តែងខ្លួនស្អាតបាតសុំឲ្យអ្នកបើកឡានរបស់ក្រុមហ៊ុនឈ្មោះ ដូមី បើកឡានជូនទៅផ្ទះប្រធានាធិបតេយ្យ។ ភីទ័រមានអារម្មណ៍ចម្លែកខ្លាំងណាស់ដែលបានឃើញម្ចាស់កម្មវិធីឈរចាំខ្លួននៅនឹងកន្លែងចតឡាន។គេចាំបានថា៖ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍បីតិសោមនស្ស ហើយខ្លាចចិត្តបំផុតដែលលោកម៉ាន់ដេឡាចេញមករងចាំខ្ញុំនៅខាងក្រៅផ្ទះ។ គាត់ទន់ភ្លន់រាក់ទាក់ជាមួយអ្នកបើកឡានរបស់ខ្ញុំហើយបកដៃឲ្យគេចូលទៅក្នុងផ្ទះ។ តាមទម្លាប់ក្រុមហ៊ុនអ្នកបើកបរតែងថយចេញទៅឆ្ងាយ ហើយរងចាំនៅនឹងឡាន។ ម៉ាន់ដេឡាអញ្ជើ...